Geheime liefde

Zijn licht blauwe ogen spraken mij aan zijn houding daarin tegen nog veel meer, zijn schitterende bouw die velen meisjes harten veroverden zijn karakter lief en meelevend deze jongen is totaal, de 12 jarige Sebas Voetbal lief hebber in hart en nieren zijn jeugdige uitstraling heeft een hele impact op mij deze ruim 3 jarige vriendschap is daarom ook zeer bijzonder niemand zou ons uit elkaar kunnen drijven daar is de vriendschap te diep voor, te intens.
Ik leerde hem kennen toen hij net 9 jaar oud was op een voetbal club toevallig was het een school voetbalcompetitie waar ik op dat moment de scheidsrechter van was. Ik zag het jochie lopen en ik dacht, wow! Daar loopt een mooie blonde god, kortom er liep een engeltje op het veld zijn jeugdige houding sprak me aan. De vonk zoals ik die noem, sloeg over telkens weer hadden we een speciaal oogcontact, ook glimlachte hij vaak. Toen was voor mij het totaal plaatje compleet. Na afloop van de school voetbal competitie verdween hij weer, me gedachten waren nog steeds bij dat jochie. s’avond’s dacht ik nog steeds aan dat 1 ene moment die glimlach en zijn jeugdige uitstraling kortom ik was verliefd op een jochie van 9 jaar oud. Ik had toen de leeftijd van ruim 18 jaar nog bang voor wat de maatschappij er wel niet van zou denken. In die tijd was het ook al een heel taboe ook toen al vonden mensen het maar vreemd dat iemand op een jochie van 9 jaar verliefd kon worden sterker nog, het er mee omgaan was al vreemd voor velen terwijl van mij kant de liefde gemeend was met geen slechte bedoelingen.

Na een slechte nachtrust ging ik naar de supermarkt half slaperig liep ik over straat Alsof ik de avond daar voor 6 liter wodka naar binnen had gewerkt, zo voelde ik me ook de koffie wilde ook maar niet aan slaan en op een geven moment toen gebeurde er iets waardoor ik weer helemaal wakker werd wonder boven wonder keek ik naar rechts en ja wel, de blonde god van de vorige dag zag ik lopen ik dacht, gaat hij ook naar de supermarkt? en ja dat ging hij en we kwamen elkaar tegen. Hij sprak me aan en zei, Hoi jij bent toch die scheids van gister vroeg hij met een stuiterende bal. Ik zei ja dat klopt ik zei, heb je vakantie? Waarop hij antwoordt ‘ ja en vroeg me na ons bezoek aan de supermarkt om mee te gaan voetballen. Van binnen dacht ik wow! Een droom komt uit een mooie blond god liep naast me van binnen fleurde ik helemaal op. We zochten een leuk veldje uit om te gaan voetballen. Uren lang hebben we gevoetbald, en af en toe in een pauze zaten we op een bankje naast elkaar te praten over de wedstrijden die gister tijdens de schoolvoetbal gespeeld werden ook, hadden we leuke andere gesprekken over zijn hobby’s die veelal bestonden uit computeren, voetballen e.n.z. Op het moment dat hij aan het praten was voelde ik al een soort band een band, die wel heel erg speciaal zou kunnen worden zijn non-verbaal sprak boekdelen, zijn jeugdige armen waren mooi, zijn ogen vonkelde van geluk en, zijn blonde haren verward door de wind gaf het tintje speciale aan hem.
Zijn bouw was perfect kortom, een jongen waar elke boylover over zou kunnen dromen.
Het was inmiddels bijna eten’s tijd en we keerde langzaam terug naar huis wel spraken we af om de volgende dag weer te gaan voetballen.
Met een verliefd hart stapte ik binnen bij mijn thuis.
Na een week elke dag gevoetbald te hebben hadden we al een hele speciale vriendschap, mijn nacht rust was inmiddels sterk verbeterd en was blij dat ik zo’n jochie leerde kennen….

2 jaar later…

Het contact met Sebas is nog steeds, het contact was super en hij werd alleen maar knapper en knapper, en liever.
Nu ik ergens ander woon is het contact helaas wat minder dan voorheen nu bezoek ik hem vrijwel elke zaterdag, dan kom ik kijken bij zijn voetbal wedstrijd en meestal na de wedstrijd gaan we de stad in.
Met een bal onder z’n arm bezochten we een aantal winkels onder het motto, alleen kijken maar niks kopen, de grapjes zijn altijd fijn ik merkte dat hij plezier had we hebben dusdanig een band we vertrouwen elkaar door en door we zeggen alles tegen elkaar. Maar nu komen we op een punt dat voor mij de door slag gaf dat hij zeer op me gesteld is Sebas werd aanhankelijk en wauw zelfs een hand in een drukke stad ik moest terug houdend zijn en oppassen dat ik geen boze gezichten te zien kreeg
En ja, natuurlijk het kon ook me broertje zijn maar dat is niet eerlijk. Ik werd van binnen gekrenkt wat moet ik nou doen, dacht ik bij me zelf zou ik het wel doen? En ja, ik deed het gewoon zijn zachte handje om het mijne het gaf me een vertrouwd gevoel van hem naar mij toe. Toch was het eng om zo in de stad te lopen. Na ruim een uur zo gelopen te hebben zochten we een veldje op om weer even te gaan voetballen, ik was totaal van de kaart van die ene hand het was zo liefdevol zo mooi een jochie van 11 samen met net iemand van 21 het zijn mooie herinneringen en nog steeds gebeurt dit.
Tijdens het voetballen dacht ik terug aan het begin die droom die op dat moment uit kwam die mooie blonde god van toen net 9 jaar oud wat als ik nou niet naar de supermarkt was gegaan? Zou ik dit dan ook ervaren hebben? Waarschijnlijk niet.
Tegen het avond eten gingen we weer naar huis, het was een zeer leuke dag die nooit meer te vergeten is we spraken af om volgend weekend weer samen leuke dingen te gaan doen. Eenmaal op plaats van bestemming zei ik tegen hem, Sebas’ het was zeer gezellig vandaag! Waarop hij antwoorden, Volgend weekend wel op tijd he! Waarop ik zei zoals altijd! natuurlijk jochie, hou je taai en als er wat is kan je me bellen. Hij zei oké en groete me waarop ik terug groete en op weg naar huis ging. Onderweg naar huis liepen de tranen bijna over me wangen zo mooi was deze dag, in diepe gedachten dacht ik, een jongen waar je voor moet gaan, een jongen die je moet helpen en bijstaan wanneer dat nodig is ik zou me geen raad weten als hem wat overkomt.
Het leven heeft dan ook weer zo’ n ze mooie kanten ik hoop nog meer van dit soort mooie dagen mee te maken….
Diep in me hart hou ik ziels veel van hem, en hij weet dat, ik hou zoveel van hem dat geen ander ooit daarboven uit zou schieten niemand pakt onze vriendschap af, zelfs de maatschappij niet…