Arm joch door filmbazen Hollywood misbruikt en weggeworpen!

Arm joch door filmbazen Hollywood misbruikt en weggeworpen!

mei 15, 2009

De
Telegraaf berichtte vandaag over ‘t deerniswekkend lot van een zielig
kind dat het vreselijk slachtoffer werd van het economisch en
financieel misbruik van lakse, schijnheilige antipedofielen.
Naast een grote foto van het lieve ding temidden van wat wrakhout dat
eens zijn trotse krotwoning geweest moet zijn getuigt de krant onder de
kop ‘VAN FILMSTER NAAR DAKLOZE’:

‘Het ene moment sta je op de rode loper tijdens de
Oscaruitreiking, het volgende moment sta je op de restanten van je
krot. Azharuddin Ismail (13) speelde een belangrijke rol in de film
‘Slumdog Millionaire’, die acht oscars in de wacht sleepte.
Gisteren werd het krot waar Azharuddin met zijn familie woont door de
autoriteiten van Mumbai met de grond gelijk gemaakt. De woning zou
illegaal op grond van de gemeente zijn gebouwd. Azharuddin zelf werd
tijdens de ontruiming door de politie (!!!, DNH) met een stok geslagen.
“We zijn dakloos, we kunnen geen kant op!”, aldus de kindster.’
Wanneer deze zwarte parel de nacht in mijn tent zou hebben
doorgebracht, als mijn strelende hand het elastiek van zijn
pyamabroek gelijk een foutparkeerder ‘n verkeersbord, zou hebben
genegeerd, zou mijn warme, zoenende mond, waar zo menig vrouw en jonge
meid zo vaak, in haar ongenoegzaam eenzaamheid, of wanneer zij, door
haar man verlaten, na te zijn gemaand en gewaarschuwd niet met een
andere kerel mee te gaan, gék van verlangen met haar eigen hand en
fantasie zichzelf tot een hoogtepunt brengt, over fantaseert en zo
menig heim’lijke zucht over loslaat, precies díe plekjes hebben mogen
uitzoeken diewelke hij het liefst verwennen liet – de doerak!-, dan zou
deze wereld te klein geweest zijn.
Dan zou politieauto zijn uitgereden, celdeuren achter mijn rug zijn
dichtgesmeten, aanklagers, advocaten en rechters hun dikbelegde
boterham hebben verdiend.
Forensisch psychiaters en reclasseringsambtenaren ernstig hun
beschuldigende vingers naar mij toe hebben gewezen en ik mijn leven
lang achtervolgd worden door vooroordeel, achterdocht en nawijzingen.
Hoer Yvonne zou mij trots als een pauw aan haar illegale verzameling op
d’r zo omstreden website met veroordeelde pedofielen hebben toegevoegd
en kunnen zeggen: “Ziet hier, die smerige DNH,
houdt hem in de gaten, dit gevaar voor kinderen, deze viezerik -ze
moesten hem castreren!- zie je nou wel dat ik gelijk had, ze willen
allemaal maar één ding: kinderen ongelukkig maken!”
Nu echter, nu dit weerloze kind, uitgeperst door filmindustrie,
overheengewalst door Hollywood, uitgeknepen door regisseurs en
producers, voor een appel en een ei miljoenen dollars heeft
gegenereerd, ácht Oscars maar liefst, ik weet niet hoeveel bioscopen ik
weet niet hoeveel inkomsten heeft opgeleverd en God mag weten hoeveel
bioscoopbezoekers de avond van hun leven, en hijzélf als een
weggeworpen aansteker op een vuilnisberg zijn weggeworpen,
achtergebleven, koud, rillend, hongerig en dákloos, voor het leven
gegriefd, nu is er geen één kankerfascist met een sirene op zijn auto
die ook maar een minuut wakker ligt, geen enkele celdeur verspert de
bewegingsvrijheid van een heuse kindermisbruiker. Aanklager, rechter en
advocaat verdienen geen cent minder en geen psychiater of ambtenaar die
zich druk maak over het lot van dit verpeste kinderleven.
Ziet hier de ‘welgemeende’ betrokkenheid en zorg van al deze zogenaamde
kinderbeschermende antipedofielen die het recht namen om míjn leven te
verpesten, in gevaar te brengen en te ruïneren omtwille van de leugen,
de klinkklare, ziekelijke fantasie dat ik met mijn zoenen en zorgen een
gevaar voor het welvaren van dit joch zou zijn.
Hoelang kan God dit ongestraft door laten gaan zonder eigenhandig in te grijpen?