AD meldt politieinfiltranten kinderporno.

AD meldt politieinfiltranten kinderporno.


juni 1, 2009

Deze
vieze, vuile kankerfascisten, deze kinderrovers en -beulen -hoeveel
kleintjes roofden ze niet reeds, onder ‘t mom van ‘kinderbescherming’
en ‘behoeding tegen misbruik’, van hun ouders af, die jammerlijk
moesten toezien hoe deze gore schoften in een politieuniform (in de
laatste oorlog nog stonden de landverraders de vijand bij bij ‘t naar
internerings- en vernietigingskampen afvoeren van joodse familie’s:
weerloze onschuldige mannen, vrouwen en kinderen waar ze zonder enig
erbarmen en ver weg van huis werden doodgeknuppeld, verhongerd of
vergast en uit hun lijken werd zéép gewonnen!), deze neo-nazi’s die
dissidenten doodmartelden, in oorlogsgebieden vrouwen en kinderen
verkrachten omdat ze er mee weg konden komen of onschuldige,
erbarmelijke kinderen die niets op hun geweten hebben dan ‘t spelen met
poppen of ‘n bal tussen dieven, verkrachters en moordenaars opsluiten-
om hen te hélpen en bij te staan in de opvoeding, zo heette het!, hoe
ze hun schreiende kinderkens in boevenwagens, als ware het notoire
criminelen, afvoerden naar ‘therapeutische pleeggezinnen’, kille
‘gezinsvervangende’ internaten en koude isoleercellen, alwaar ze door
personeel werden mishandeld, verwaarloosd en verkracht, of door
jarenlange foltering met een veel te zwaar strafregime zo eindeloos
werden gedrilld dat er op het laatst geen land meer te bezeilen viel
met ze, zó ongehoord gek en asociaal werden ze gemaakt!

Deze fascistenploerten, deze leden van doodseskaders diewelke kinderen
vermoordden voor het stelen van een rolletje dróp, die ‘t jarenlang
toestonden hoe men -tegen hun eigen wetten ín- haatzaaide, tot geweld
opriep, discrimineerde en bedreigde, die kinderen arresteerden omdat ze
hadden gevreëen met andere kinderen, meisjes van dertien in een cel
stopten voor ‘t verspreiden van ‘kinderporno’, omdat ze naaktfoto’s van
zichzélf rondstuurden, kinderen van zes, zeven jaar in psychiatrische
behandelklinieken plaatsten omdat ‘t met de handjes had gegrepen naar
de borsten van de schóóljuffrouw, die elkaar leugenachtig ‘t hand boven
‘t hoofd hielden wanneer de ander betrapt was op criminele praktijken
-”collega’s verbaliseer je niet!”- deze beroepsmoordenaars, misdadigers
en kinderverkrachters met een blauwe pet op hun kop met een politielogo
erop, nu, verdienen hun centen met ‘t lokken en verraden van mensen die
niets dan geduld, achting en respect voelen voor hun hartediefjens, die
ze eerst hebben zwartgemaakt met leugens en namennoemen, valselijke
beschuldigd en gepathologiseerd in hun aangeboren aard en hoedanigheid
-een zwak voor de schoonheid van een ander!- verbóden hebben de meest
fundamentele aspecten en behoeftes van ieder mens vrijelijk te uiten en
te beleven, namelijk de líefde!- hebben het tot een halsmisdaad gemaakt
om enkelt maar een blootplaatje in hun bezit te hebben!
Geef ze foto’s van uitgehongerde kinderen, uiteengereten lichaampjes
die, in de bloei van hun leven, amper nog de borst van hun eigen moeder
ontvloten, door bommen en oorlogsgeweld als vee werden afgeslacht,
filmpjes van kinderen die de met hun geboorte overgeërfde kunst van het
liefhebben, door deze zieke wereld, gevormd en geleid door hún misdadig
gezag, hebben ingeruild voor die van ‘t roven, schelden, mishandelen en
moorden, laat hen opnames zien van kinderen door een vrachtauto
overreden of die door achteloosheid van hunne verzorgers niet ‘t als
een fakkel brandend ouderlijk huis op tijd hebben kunnen ontvluchten.
Lieve, kleine doetjes door de nieuwe vriend van mamma dóódgeranseld of
kindjes door ontvoerders vermoord en hun lichaampjes in koffers
verstopt- door hún op de hielen gezeten; en ze láchen er om!
Maar laat ze één plaatje zien van een knul van een jaar of zestien of
één, in de bloei en schoonheid van hun jeugd, onbeschaamd,
nietsverhullend, elke gêne vreemd, ten volste genietend van de ander,
en ze slaan, als lamgeslagen gekken, op hol, rukken, als de brandweer
bij een uitslaande brand, uit, alsof ze niet konden uitstaan dat jonge
genot, om ‘dader’ én ’slachtoffer’ te arresteren, dagenlang te
verhoren, te isoleren, manipuleren, confisceren -al het recht en goed
fatsoen- net zo lang totdat elke valse bekentenis is gedaan, zogenaamd
om het recht en belang te beschermen van het kind dat ze, nog dezelfde
dag, onder het schijnheilige mom van wet en gebod, de das om doen!
Nou, ik heb óók een lokkertje: ik geef vijf euro voor het lamme
hoofd van elke politieman of z’n collega dat me op een schaal gebracht
wordt, en z’n valse fikken niet van andermans kind’ren af kon houden!
Boter bij den visch!